Page 24 - 81calikusu_bolu
P. 24

MART 2022
                                                                                                   MAR  T 2022

        BOLU’DA GELENEKSEL BİR MESLEK:


        DEBBAĞLIK







         Nurettin DALDA
         Ar-Ge





             “Debbağ ya da sepici”, eski dilde deri            yakın  zamana  kadar  Gerede  Esentepe’de
        işleyen deri terbiye eden kişiye verilen isim-         yapılan ustalık ve iş yeri belgesi açmak için

        dir.  Bu  işin  yapıldığı  yere  de  debbağhane        verilen  “destur”  programı  ile  bu  gelenek

        denilmektedir.  “Debbağlık”  ise  deriyi  ter-         devam  etmiştir.  1650-1750  tarihleri  arasın-
        biye  ederek  işlenmeye  hazır  hale  getirme          da  Gerede  deri  sanayi  önemli  bir  ilerleme

        mesleğidir. Debbağ  kelimesi  günümüzde                kaydetmiş ve sayıları az olan debbağhane-
        “dabağ”  ve  daha  sonra  “tabak”  olarak  de-         lerin  sayısı  30’a  kadar  çıktığı  bilinmektedir.

        ğişime  uğramıştır.  Debbağhane  ise  günü-            Ayrıca debbağlık sanatına bağlı olarak Ge-

        müzde tabakhane olarak adlandırılmaktadır.             rede’de XIV. ve XVIII. yüzyılları arasında sa-
                                                               raçlık  ve  kunduracılık  sanatları  da  ilerleme
             Debbağlık,  ham  deriden meşin,  köse-            kaydetmiştir.  Tarihin  değişik  dönemlerinde

        le yapanlar  anlamına  gelmektedir.  Bu  du-           dünyadaki ve ülkemizdeki ekonomik geliş-

        rumda tabakhane de anlam olarak ham de-                melere paralel olarak Gerede’de debbağha-
        rinin meşin, kösele yapıldığı, işlendiği yerdir.       nelerin sayısında değişimler gözlemlenmiştir.



             Gerede’de debbağlığın tarihçesi çok eski-             1640  tarihlerinde  Gerede’ye  gelen  Ev-

        lere dayanır. 1395 tarihinde Gerede’nin Yıldı-         liya  Çelebi’ye  göre:  “Cümle  esnafından  zi-
        rım Bayezid tarafından Osmanlı topraklarına            yade  debbağ  ve  bıçakçısı  vardır.  Gerede

        katılmasıyla bu civara yerleşen Ahiler debbağ-         gönü  (Gerede  Derisi)  ve  sahtiyanı  (sepi-
        lık sanatını Gerede ve çevresine yaymışlardır.         lendikten  sonra  boyanıp  cilalanmış  deri)


                                                               meşhurdur.”  demiştir.  Kâtip  Çelebi  ise  se-
             Debbağhaneler  debbağ  esnafı  kuru-
                                                               yahatnamesinde         Gerede’nin      dericiliği-
        cusu  olan  Ahi  Evran’ın  Esnaf  Loncaları  sis-
                                                               ni  anlatırken  “…iyi  köselesi  olur”  demiştir.
        temine  göre  çalışmaktaydılar.  Bu  sistem
                                                               1810 yılında seyyah Justinian James Morier


          24
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29